Vandaag op pad geweest voor een hulpverlenings-trainingsdag, waar we ook creatief uitgedaagd werden stappen te doen op een vlak waar je dat nog niet eerder gedaan hebt. Hoewel ik er eerst een hard hoofd in had en er alleen een keuze voor mij overbleef tussen "bewegen" en "schilderen", leek mij het laatste het meest geschikt. Uitting geven aan gevoelens op muziek en in dans is nou niet echt op mijn lijf geschreven, dus ik koos voor de wat veiligere optie.
Aan de hand van goede aanwijzingen werd je een eind op weg geholpen, al moest je het geheel "laten ontstaan" en dus niet met voorbedachte raade de kwast, palet of stokje ter hand nemen.
Et voilå! Het resultaat van een ijverig ploeteren in 3 kwartier..... al zeg ik het zelf: niet gek voor een eerste poging.
Terwijl ik dit plaats herinner ik me opeens een opdracht die ik enkele jaren geleden eens gegeven heb op een vrouwendag. Ik vroeg vrouwen op creatieve wijze een bloem te maken die iets over henzelf zei, of waarop ze zouden willen lijken. Uiteraard moest ik eerst zelf het goede voorbeeld geven. Ik maakte toen onderstaande bloem: een klaproos!
En ik schreef erbij: ik heb gekozen voor en klaproos, omdat ik d
at gewoon een mooie bloem vind. Het is puur natuur, echt...er is niet mee geknoeid. Een wilde bloem, die groeit in alle vrijheid, mooi en vaak met nieuwe knoppen, maar ook kwetsbaar.
Een schoonheid die je niet hoeft te kopen, maar waar je gratis van mag genieten en die zich veel verspreid, waardoor velen ervan kunnen genieten.
Die woorden onderschrijf ik nog steeds!
Aan de hand van goede aanwijzingen werd je een eind op weg geholpen, al moest je het geheel "laten ontstaan" en dus niet met voorbedachte raade de kwast, palet of stokje ter hand nemen.
Et voilå! Het resultaat van een ijverig ploeteren in 3 kwartier..... al zeg ik het zelf: niet gek voor een eerste poging.
Terwijl ik dit plaats herinner ik me opeens een opdracht die ik enkele jaren geleden eens gegeven heb op een vrouwendag. Ik vroeg vrouwen op creatieve wijze een bloem te maken die iets over henzelf zei, of waarop ze zouden willen lijken. Uiteraard moest ik eerst zelf het goede voorbeeld geven. Ik maakte toen onderstaande bloem: een klaproos!
En ik schreef erbij: ik heb gekozen voor en klaproos, omdat ik d
at gewoon een mooie bloem vind. Het is puur natuur, echt...er is niet mee geknoeid. Een wilde bloem, die groeit in alle vrijheid, mooi en vaak met nieuwe knoppen, maar ook kwetsbaar.Een schoonheid die je niet hoeft te kopen, maar waar je gratis van mag genieten en die zich veel verspreid, waardoor velen ervan kunnen genieten.
Die woorden onderschrijf ik nog steeds!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten