Alweer een maand voorbij.....

Wat gaat de tijd toch snel! Iedere keer als ik op mijn blog kijk blijken er "opeens" weer weken verstreken te zijn. Ik vraag me dan af wat heb ik in die tussentijd beleefd, gedaan, meegemaakt. Soms lijken die weken slechts een dag, maar als ik dan bedenk wat er allemaal gebeurd is, dan realiseer ik me dat dat nooit in die ene dag zou passen.

Een weekje vakantie gevierd in Weert, beginnend met een dagje stadten in Eindhoven samen met mijn 83 jarige moeder: super gezellig en supergeslaagd wat betreft de kleding die ze zocht. De dag erna de 1e verjaardag van onze kleindochter Rilana mogen vieren. Alweer een jaar is onze jongste kleindochter. Als ik denk aan vorig jaar, het telefoontje dat "het" begonnen was, en ik haar nu zie staan aan de tafel en heerlijk zie spelen, dan gaat het toch allemaal wel heel erg snel.

De dag na haar verjaardag kwam de koningin Weert onveilig maken. Wat een spectacle! Wat je op tv ziet en wat er, al weken van tevoren, werkelijk gebeurd, is een groot verschil. Weert ziet er nu weer picco bello uit, maar zal daarvan de prijs wel terug zien in de Gemeentebelasting-aanslag.

's Avonds kwam Jaimy logeren; ook zij heeft het super naar haar zin bij de oma's en slaapt in haar campingbedje op zolder, alsof ze nooit anders heeft gedaan. Wat een gemakkelijk kindje is ze toch. En kwekken......ze vertekt honderuit en af en toe versta je een woordje, en als je dat niet doet vertelt ze het gewoon opnieuw. Echt lachen met haar.

Omdat de vrijmarkt niet op Koninginnendag zelf mocht plaatsvinden, de dag erna opnieuw het centrum in met schoondochter en Ruben en Rilana. Wat een rommel hebben wij Nederlanders toch! En dan stonden mijn dozen van zolder er nog niet eens bij..... maar wel super gezellig. Ruben stal de show: hij had blijkbaar een stel breakdansende jongens op tv gezien en toen hij de plek zag waar dat had plaatsgevonden, riep hij luid "Kijk eens oma" en ging vervolgens bijna letterlijk op zijn kop staan en haalde allerlei capriolen uit op het oranje tapijt wat nog overal door Weert lag (de route waar de koningin gelopen had). Het leek net echt en hij kreeg een welverdiend applaus van het publiek dat glimlachend keek naar dit ventje van net 3.

Vervolgens sloeg een fikse verkoudheid toe, waar ik nu nog de "vruchten" van pluk. Het is een hardnekkige virus en ik mijn puffer weer voor de dag moeten halen. Van al dat geblaf word je behoorlijk moe. Een schrale troost waarop een collega mij attendeerde: het is deze week de week van de longen. Fijn dus. Door het binnenzitten tijdens mijn vrije dagen heb ik echter wel heerlijk de tijd gehad om weer wat kaarten te produceren, mijn kaartenwebsite bij te werken en mijn afgedrukte foto's te sorteren en in te plakken. Dus ik heb me niet verveeld!

Vorige week reed er ook nog iemand onze auto binnen; keek niet uit bij het achteruit rijden. Nu hadden we de auto net weer 2 weken terug na een reparatie en spuiten, en nu moet hij dus binnenkort weer weg. Inmiddels zijn we gewend aan samen treinen. Henk heeft noodgedwongen zijn allergie voor treinen moeten overwinnen en ik heb hem in het vooruitzicht gesteld, dat we binnenkort weer samen op reis zullen moeten. Alleen waagt hij zich er nog niet aan.

Vandaag wachten we op een telefoontje van de verzekering om te horen wanneer de expert tijd heeft om de auto te "bezichtigen". We hopen dat de schade niet te heftig is; het is al een oud beestje dus de dagwaarde is niet zo hoog. Dus we willen niet dat hij total-loss wordt verklaard. We zijn er nog zo mee in onze nopjes en hij doet ons altijd zo goed dienst, dat we nog graag lang van dit trouwe beestje willen genieten. Henk noemt het zijn troetelkindje en zo verzorgt hij onze blauwe BMW ook. Zo staat hij hem nu in de stromende regen te wassen!

Na al die warme dagen koelt het vandaag eindelijk weer wat af. Nu zou ik eindelijk verder kunnen met het gras tussen de tegels, maar het is net beginnen te regenen. Dus helaas, dat moet maar even wachten. Het geeft mij tijd even achter de PC te kruipen en mijn blog bij te werken.