Alweer een week voorbij

Wat gaan de dagen toch snel, is het al bijna maart!

Deze week is een beetje een kwakkelweek geweest; uiteindelijk toch maar even bij ome dokter langs geweest die me met antibiotica, een puffer en een uitnodiging voor een longfunctie-onderzoek wegstuurde. Volgende week wil hij me opnieuw zien. Je vraagt je af waar een mens toch al dat slijm en snot vandaan haalt, want er lijkt maar geen eind aan te komen......

Na 2 dagen echt in bed rondgehangen te hebben, vandaag tijd genomen om aan een cadeautje voor Ruben te werken.

Zijn moeder vertelde me dat ze er zo'n spijt van hebben dat het geboortebord door de regen kapot gegaan is en naar de stort is gebracht... ze hadden het zo graag op zijn nieuwe kamer gehangen. Ergens moest ik nog een foto hebben van de dag dat het bord geplaatst werd voor het huis en daarmee heb ik een schilderijtje gemaakt. Als ze morgen langs komen op ziekebezoek kan het meteen meegeven.

Maandag wil ik het wel weer een dagje gaan proberen; kan ik meteen zien of de koorts weer oploopt van een werkdag of niet. Maar maandag is pas maandag en morgen zien we wel verder.

En nog een paar kaarten

44.

39.

42.

41.

38.

37.

36.

35.

34.

Nog meer kaarten

32.

31.

30.

27.

26.

25.

11.

10.

8.

7.

KAARTEN VOOR HAïTI

De afgelopen periode ben ik in de weer geweest met het maken van kaarten, waarvan de opbrengst bedoeld is voor een kinderproject in haïtie.

Heb je interesse in een kaart (ze zijn € 1,00) neem dan even contact met me op.

2.

De kaarten die ik nu gescanned heb, hebben veelal christelijke teksten; algemene kaarten moet ik nog inscannen en bovenal moet ik uitzoeken hoe ik op een eenvoudige manier veel afbeeldingen tegelijk hier kan plaatsen.

Creatieve Workshop

Vandaag op pad geweest voor een hulpverlenings-trainingsdag, waar we ook creatief uitgedaagd werden stappen te doen op een vlak waar je dat nog niet eerder gedaan hebt. Hoewel ik er eerst een hard hoofd in had en er alleen een keuze voor mij overbleef tussen "bewegen" en "schilderen", leek mij het laatste het meest geschikt. Uitting geven aan gevoelens op muziek en in dans is nou niet echt op mijn lijf geschreven, dus ik koos voor de wat veiligere optie.
Aan de hand van goede aanwijzingen werd je een eind op weg geholpen, al moest je het geheel "laten ontstaan" en dus niet met voorbedachte raade de kwast, palet of stokje ter hand nemen.
Et voilå! Het resultaat van een ijverig ploeteren in 3 kwartier..... al zeg ik het zelf: niet gek voor een eerste poging.

Terwijl ik dit plaats herinner ik me opeens een opdracht die ik enkele jaren geleden eens gegeven heb op een vrouwendag. Ik vroeg vrouwen op creatieve wijze een bloem te maken die iets over henzelf zei, of waarop ze zouden willen lijken. Uiteraard moest ik eerst zelf het goede voorbeeld geven. Ik maakte toen onderstaande bloem: een klaproos!

En ik schreef erbij: ik heb gekozen voor en klaproos, omdat ik dat gewoon een mooie bloem vind. Het is puur natuur, echt...er is niet mee geknoeid. Een wilde bloem, die groeit in alle vrijheid, mooi en vaak met nieuwe knoppen, maar ook kwetsbaar.
Een schoonheid die je niet hoeft te kopen, maar waar je gratis van mag genieten en die zich veel verspreid, waardoor velen ervan kunnen genieten.

Die woorden onderschrijf ik nog steeds!